روش های تشخیص پوشاک برند اصل از تقلبی

روش های تشخیص پوشاک برند اصل از تقلبی

حتما برای همه شما پیش آمده است که به هر فروشگاهی که وارد شده و لباسی را انتخاب کرده اید فروشنده به شما گفته است: «شک نکن تُرک است» 

یا وقتی قیمت لباس را پرسیده اید و طرف نرخی محیرالعقول را رویش گذاشته،  برای دلیل خارجی بودنش را پیش کشیده است. برای اینکه به شما بفهماند که این جنس خارجی است مارک ها و برچسب هایی را که روی لباس دوخته شده را نشانتان می دهد تا قانعتان کند.

در اینجا می خواهیم به شما بگوئیم که شک نکنید بیش از ۹۹ درصد این اجناس داخلی هستند یا درخوش بینانه ترین شرایط بیش از ۹۸ درصد آنها تنها پارچه درجه یک دارند و  در ایران دوخته شده اند. به یاد داشته باشید که دوخت به اندازه کیفیت پارچه اهمیت دارد چون ممکن است در اثر نشست و برخاست یا تعویض لباسی که پارچه ای اعلا اما دوختی بد دارد پوشاک مورد نظر دیگر از شکل و ریخت اولش بیافتد و برای شما جذابیت نداشته باشد.

متاسفانه مارک هایی که به شما نشان می دهند همه در همین بازار تهران خودمان تولید می شوند و با قیمتی نازل آنها را روی پوشاک چرخ می کنند و با همین چند کوک ناقابل چند ده و بعضا چندصد هزار تومان روی جنس می کشند.

سود معمولی و پائین در بوتیک ها ۸۰ درصد است و اگر کسی بخواهد سود بالا

بگیرد تا ۳۰۰ درصد هم جا دارد.

الان در بازار به سختی می توانید تیشرتی که بنام اصل به فروش می رسد را زیر ۸۰ هزار تومان پیدا کنید.این در حالی است که همان تی شرت ۸۰ هزار تومانی برای خریدارش کمتر از ۲۰ هزار تومان آب خورده و به راحتی ۷۰ هزار تومان روی آن سود می کند. اولا آنها لباس ها را به صورت فله ای می خرند. ثانیا کافی است گلوگاه ها را در بازار بشناسید. ثالثا از آنجایی که پوشاک مثل پنیر و ماست و روغن نیست که مردم به آن نیاز روزانه داشته باشند فروشنده ها به ناچار سود بالایی را از شما می گیرند و شما هم که نمی توانید برای خرید یک پیراهن راه بیافتید مثلا از خرم آباد یا نوشهر بروید تهران!  پس ناچار به خرید آن جنس با همان قیمت و البته با کلی چانه زدن می شوید.

در این مطلب ۱۰ روش را به شما معرفی می کنیم که می توانید با استفاده از آنها بفهمید آیا واقعا لباسی که می خرید خارجی یا اصطلاحا مارک هست یا نه؟

۱. اولا تمام لباس های خارجی  درجه ۱ . مشهور ( کشورش چندان فرقی نمی کند ـ البته به جز چین) همیشه دکمه و زیپ زاپاس دارند. پس توجه کنید که با شلوار ۲ دکمه و با پیراهن هم دو دکمه باید علاوه بر آنچه بر روی لباس دوخته شده دریافت کنید.

۲. همه اجناس با کیفیت خارجی دفترچه ای حداقل ۴ برگی و حداکثر ۸ برگی دارند که در آن از تاریخ تولید و محل کارخانه و کشور تولید کننده تا شیوه شستشو و نگهداری لباس درج شده است. در بسیاری از مارک های معروف اشاره ای کوتاه به تاریخچه برند می شود و چند نمونه از محصولات جدید هم به صورت عکس در بروشور همراه لباس چاپ می شود. ضمن اینکه اگر آن برند جوایزی یا نشان هایی را هم دریافت کرده باشد در دفترچه مورد تاکید قرار می گیرد.

۳. لباس های با کیفیت خارجی دوخت درونشان با همه لباس های دگر متفاوت است. مثلا اگر یک شلوار معمولی را برعکس کنید می بینید که برای یکی کردن دو بخش شلوار با چرخ پارچه ها را به هم متصل کرده اند و اندکی از هر قسمت بیرون زده است. این شیوه دوخت در مورد بسیاری از لباس های تُرک هم صادق است. اما در لباس های خارجی مشهور دوخت درون لباس با دوخت بیرون آن هیچ تفاوتی ندارد.

۴. لباس های با کیفیت خارجی، مخصوصا شلوارهای مردانه و زنانه طوری دوخته و تولید شده اند که به سختی قابل تنگ کردن هستند و اگر آن را نزد خیاطی ماهر هم ببرید برای تنگ کردن آن حتما دچار مشکل خواهد شد و پس از تنگ شدن لباس از زیبایی اولیه اش خارج می شود. پس وقتی یک شلوار خوب خارجی دیدید فکر نکیند که فاق یا سرشانه هایش بد دوخته شده، بلکه طوری دوخته شده است که قابلیت تنگ کردن نداشته باشد . چون سایزبندی در پوشاک اصل و باکیفیت بسیار اهمیت دارد.

۵. همه برندهای معروف و نیمه معروف سایت اینترنتی دارند و پوشاکشان داری یک کُد است که در دفترچه درج شده است. شما می توانید با بارکد خوان آن را بخوانید و در سایت ببینید که چند عدد از این شلوار، پیراهن، کاپشن یا هر لباس دیگری تولید شده است. اگر کد مورد نظر شما در اینترنت و در سایت نبود شک نکنید که این جنس اصل نیست.

۶. توجه داشته باشید که بسیاری از برندهای معروف دیگر لباس های خود را در کشورهای اصلی نمی دوزند و آن را به کشورهایی نظیر سنگاپور، مالزی یا .. می فرستند. پس محل دوخت و محل تولید پارچه ممکن است باهم متفاوت باشند. البته در کشورهای واسطه، نمایندگی های رسمی همان شرکت ها وجود دارد و از این بابت جای هیچ نگرانی نیست. پس اگر دیدید روی یکی از تی شرت های نایکی (NIKE) نوشته شده است sengpoor نگران نشوید. آن جنس هم اصل است.

۷.در مورد کت ها و کاپشن های برندها ی معروف یک نکته ظریف وجود دارد و آنهم این است که اکثر آنها نام برند خود را زیر یقه می دوزند و یکی از راه های تشخیص جنس اصل از تقلبی همین است.

۸.اگر در مغازه های معمولی اجناس روزِ چند برند معروف مثل نایکی، لوئیز ویتون، چنِل، سیکاسکو و آرمانی را دیدید شک نکنید که تقلبی هستند چون اجناس روز این برندها در تعداد معدودی تولید می شوند و تنها در نمایندگی ها رسمی به فروش می رسند.

۹. در مورد کیف و کفش هم همان مسائل کت و لباس و شلوار و دامن و … صدق می کند. با این تفاوت که چرم بودن برخی از  آنها کمی ماجرا را تغییر می دهد. در شرایط فعلی کیف و کفش چرم برندهای معروف حداقل ۸۰۰ هزار تومان قیمت دارد و مثلا اگر کسی به شما یک کیف چرم آرمانی نشان دادو قیمت ۶۰۰ هزار تومانی را مطرح کرد فکر نکنید چون گران است حتما جنس اصلی است. مدل های جدید برندهای معروف کیف و کفش بالاتر از ۱ میلیون تومان است.

۱۰. اما پیشنهاد آخر ما این است که بیایید خودتان را گول نزنید و پایتان را به اندازه گلیمتان دراز کنید . بعضی از اجناس و منسوجات ایرانی که از پارچه ها و مواد اولیه درجه یک استفاده می کنند خیلی بهتر از اجناس تقلبی خارجی است. پس گول مارک های تقلبی دوخته شده را نخورید و طوری رفتار و انتخاب کنید که تولید کنندگان ایرانی مجبور نشود روی تولید خودشان مارک های خارجی را بچسبانند تا شما  آن را بخرید. اگر با خرید جنس ایرانی با کیفیت از تولید داخلی حمایت کنید پوشاک ایرانی این قابلیت را دارد که حداقل در سطح آسیا مطرح شود.